Jak zarządzać dostępem w infrastrukturze rozproszonej?

Jak zarządzać dostępem w infrastrukturze rozproszonej?

Infrastruktura rozproszona charakteryzuje się tym, że jej komponenty znajdują się w różnych lokalizacjach, często znacznie oddalonych od siebie oraz charakteryzujących się odmiennymi warunkami środowiskowymi. To sprawia, że tradycyjne metody zarządzania dostępem, oparte na lokalnych systemach i wymagające fizycznej obecności administratorów w pobliżu drzwi i zamków celem modyfikacji ustawień użytkowników, stają się niepraktyczne i nieefektywne. Zarządzanie dostępem w infrastrukturze rozproszonej wymaga zastosowania technologii i urządzeń, które umożliwiają kontrolę i monitorowanie dostępu w czasie rzeczywistym, zapewniając jednocześnie wysoki poziom bezpieczeństwa. Odpowiedzią na te wyzwania są mechatroniczne i elektroniczne systemy kontroli dostępu, które oferują elastyczność, skalowalność i funkcjonalność. Umożliwiają one skuteczne zarządzanie dostępem w infrastrukturze, która jest nie tylko fizycznie rozdzielona, ale również złożona pod względem technologicznym.

Spis treści

1. Charakterystyka infrastruktury rozproszonej.
2. Elektroniczne systemy kontroli dostępu.
3. Mechatroniczne systemy kontroli dostępu.


 

Charakterystyka infrastruktury rozproszonej

Infrastruktura rozproszona to struktura, w której budynki i zasoby są rozproszone w wielu geograficznie oddzielonych lokalizacjach. Przykładowo może ona obejmować sieci oddziałów, fabryk, centrów danych czy innych obiektów, które wymagają centralnego lub zdalnego zarządzania dostępem. Tego typu infrastruktura jest często wykorzystywana w dużych organizacjach, korporacjach, firmach logistycznych oraz w takich sektorach jak energetyka, telekomunikacja czy administracja rządowa. Charakteryzuje się specyficznymi cechami, które determinują wymagania w zakresie systemów kontroli dostępu. Oprócz zajmowania rozległych terenów, wiele obiektów wchodzących w jej skład posiada rozbudowaną sieć ogrodzeń w postaci bram wjazdowych, szlabanów, furtek, płotów oraz siatek rozciągających się na obszarze dziesiątek, a nawet setek kilometrów. Dlatego też jednym z kluczowych wyzwań jest zapewnienie prawidłowego działania urządzeń kontroli dostępu w trudnych warunkach środowiskowych, w których są one narażone na działanie wysokich / niskich temperatur, opadów deszczu / śniegu oraz wysoką wilgotność. Dodatkowo wiele z tych obiektów znajduje się z dala od głównych sieci elektroenergetycznych, co wymaga implementacji autonomicznych systemów zasilania lub rozwiązań charakteryzujących się minimalnym poborem energii.

Zarządzanie dostępem poprzez aplikację w chmurze

Kluczową zaletą obecnie stosowanych systemów kontroli dostępu w infrastrukturze rozproszonej jest możliwość centralnego zarządzania uprawnieniami użytkowników przy użyciu chmurowego oprogramowania, które jest dostępne o każdej porze i z każdego miejsca na świecie objętego zasięgiem sieci internetowej. Administrator systemu posiada wgląd w historię zdarzeń, może obserwować aktualną sytuację na poszczególnych obiektach, a także zdalnie przyznawać uprawnienia użytkownikom określając w jakich dniach i godzinach, będą posiadać dostęp do wybranych drzwi, furtek, bram itp. Funkcjonalność ta umożliwia dynamiczne reagowanie na zmieniające się potrzeby operacyjne oraz sytuacje kryzysowe. Ponadto jeśli pojawi się taka potrzeba, administrator może również błyskawicznie anulować lub zmodyfikować przyznane wcześniej prawa dostępu (na przykład gdy dana osoba zgubi klucz lub zostanie on jej skradziony). Wówczas nie ma konieczności podejmowania żadnych działań na wkładkach czy kłódkach, wystarczy jedynie unieważnić przyznane wcześniej uprawnienia.

Optymalizacja procesów operacyjnych

Centralne zarządzanie dostępem przynosi istotne korzyści w zakresie efektywności w działaniu, zwłaszcza w kontekście koordynowania zespołów terenowych. Dzięki możliwości szybkiego reagowania na nieprzewidziane sytuacje, łatwiej jest zarządzać pracą techników i ekip realizujących zadania w terenie. W przypadku awarii na obiekcie, pracownicy nie muszą wracać do centrali po klucze. Dzięki zdalnemu przyznawaniu uprawnień, mogą oni natychmiast przystąpić do napraw, przechodząc z jednego miejsca na drugie. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność operacyjną, ale również prowadzi do wymiernych oszczędności finansowych. System pozwala na obniżenie kosztów związanych z wydłużonym czasem pracy i zużyciem paliwa przez pracowników, eliminując konieczność dodatkowych przejazdów do centrali w celu pobrania kluczy.

Eliminacja błędów operacyjnych

Automatyzacja procesów zarządzania dostępem znacząco zmniejsza ryzyko popełniania błędów przez ludzi. Dzięki temu eliminowana jest możliwość pomyłki związanej z wzięciem niewłaściwego pęku kluczy, co może zdarzyć się przy tradycyjnych rozwiązaniach mechanicznych. System automatycznie dostosowuje uprawnienia do zmian organizacyjnych, pozwalając na zawieszenie uprawnień użytkownika, np. w przypadku kwarantanny, zwolnienia lekarskiego, urlopu, zmiany stanowiska lub zakończenia współpracy.

Elektroniczne systemy kontroli dostępu

Elektroniczne systemy kontroli dostępu to rozwiązania, które łączą urządzenia kontroli dostępu takie jak m.in. zamki / wkładki / klamki elektroniczne, czytniki zbliżeniowe czy inteligentne przekaźniki z oprogramowaniem służącym do zarządzania dostępem. Rolę poświadczeń w systemach elektronicznych mogą pełnić karty, opaski, tagi, breloki RFID, smartfony z dedykowaną aplikacją, kody PIN, odciski palca itp.

Czytnik 1NCA Mullion

W przypadku infrastruktury rozproszonej, systemy elektroniczne muszą być w stanie działać w wielu lokalizacjach jednocześnie. Aby to umożliwić, często stosuje się chmurowe lub dedykowane serwery do centralnego zarządzania dostępem. Tego rodzaju rozwiązania pozwalają na zdalne zarządzanie, umożliwiając monitorowanie i kontrolowanie dostępu do obiektów z różnych lokalizacji, co jest kluczowe w międzynarodowych organizacjach o globalnym zasięgu. Ponadto elektroniczne systemy kontroli dostępu mogą być zintegrowane z systemami alarmowymi, monitoringu wizyjnego (CCTV), a także systemami zarządzania budynkiem (BMS), co pozwala na tworzenie złożonych platform bezpieczeństwa.

Mechatroniczne systemy kontroli dostępu

Mechatroniczne systemy kontroli dostępu opierają się na kluczach, wkładkach i kłódkach, które łączą rozwiązania elektroniczne z mechanicznymi oraz współpracują ze sobą w oparciu o technologię indukcyjną. Oznacza to, że klucze nie tylko przesyłają informacje do wkładek i kłódek, ale także dostarczają im energię. Dzięki temu wkładki i kłódki mogą być montowane w miejscach, położonych na uboczu i nie wymagają doprowadzania zasilania z sieci ani wymieniania baterii. Dlatego też są często wybierane do zastosowania w infrastrukturze rozproszonej. Dotyczy to przede wszystkim obiektów przemysłowych, zaliczanych do infrastruktury krytycznej jak:

  • Elektrownie, stacje transformatorowe oraz inne obiekty infrastruktury energetycznej;
  • Stacje pomp, ujęcia wód, oczyszczalnie ścieków oraz inne obiekty infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej;
  • Obiekty infrastruktury transportowej: dworce, lotniska, sieci kolejowe, porty rzeczne i morskie, autostrady, mosty, tunele oraz punkty obsługi podróżnych (MOP);
  • Sieci i maszty telekomunikacyjne, centra przechowywania i przetwarzania danych;
  • Bazy i koszary wojskowe, magazyny żywności i broni, posterunki i komendy straży granicznej, zakłady produkujące sprzęt na potrzeby wojska;
  • Szpitale, kliniki, laboratoria oraz stacje pogotowia ratunkowego;
  • Komisariaty i komendy policji, prokuratury, sądy, zakłady karne, areszty śledcze oraz inne obiekty o charakterze penitencjarnym;
  • Platformy wiertnicze, rafinerie, kopalnie, gazownie, stacje paliw, bazy paliwowe, gazoporty, naftoporty, cementownie, silosy zbożowe, zakłady przetwórstwa drzewnego, zakłady chemiczne i petrochemiczne oraz składowiska niebezpiecznych odpadów;
  • Obiekty administracji rządowej;
  • Zakłady produkujące żywność i przedsiębiorstwa odpowiadające za dystrybucję żywności;
  • Przedsiębiorstwa gospodarki wodnej zajmujące się ochroną i wykorzystaniem dostępnych zasobów wód powierzchniowych i podziemnych;
  • Obiekty i instytucje finansowe: banki, skarbce, mennice, towarzystwa ubezpieczeniowe;
  • Obiekty administracji publicznej.

Warto nadmienić, że wkładki, kłódki i klucze mechatroniczne są dostępne w wersjach zgodnych z dyrektywą ATEX co sprawia, że mogą być stosowane w strefach zagrożenia wybuchem gazów, pyłów, par i mgieł. Co równie istotne wspomniane urządzenia posiadają pyłoszczelną i wodoszczelną obudowę, która dodatkowo zapewnia ochronę przed uderzeniami mechanicznymi.

Wyzwanie, które warto podjąć

Systemy kontroli dostępu w infrastrukturze rozproszonej wymagają kompleksowego podejścia, łączącego zaawansowane technologie z przemyślanymi procesami operacyjnymi. Kluczem do sukcesu jest znalezienie właściwej równowagi między bezpieczeństwem, wydajnością i użytecznością. Scentralizowane zarządzanie uprawnieniami, monitoring zdarzeń w czasie rzeczywistym oraz szeroki wybór urządzeń i technologii, umożliwia skuteczną ochronę infrastruktury rozproszonej przy jednoczesnym ograniczeniu kosztów związanych z obsługą klasycznych mechanicznych systemów klucza. Skutecznie działające rozwiązania nie tylko chronią przedsiębiorstwo przed zagrożeniami z zewnątrz, ale również wspierają efektywność operacyjną, umożliwiając szybszą adaptację do zmieniających się warunków rynkowych i technologicznych. Organizacje, które już teraz inwestują w zaawansowane systemy kontroli dostępu w infrastrukturze rozproszonej, zwiększają konkurencyjność i stają się lepiej przygotowane na wyzwania, jakie niesie przyszłość.

Chcesz wiedzieć więcej?

Masz pytanie odnośnie zarządzania dostępem w infrastrukturze rozproszonej?

Zapraszamy do skorzystania z formularza kontaktowego aby dowiedzieć się więcej.

Nasi specjaliści udzielą zwrotnej informacji na wskazany przez Państwa kontakt mailowy lub telefoniczny, najszybciej jak to możliwe.

Systemy kontroli dostępu w obiektach infrastruktury krytycznej